دوران ریاست جمهوری شیراک و مواضع منطقه ای وی که به واسطة سیاستهای معتدل و میانه رو بسیاری به وی لقب "دوست اعراب"را داده بودند ، به پایان رسیده و در حال حاضر کشوری که داعی مهد دمکراسی در جهان است ، مشی امپریالیستی را در پیش گرفته که نه تنها فرانسه را در حوزه داخلی بلکه در در حوزه خارجی نیز منتفع نخواهد ساخت .
موضوع این کشور در قبال تحولات فلسطین نیز مسئله ای است که به نظر میرسد بیش از همه فرانسه را مدافع طرف اسرائیلی نموده است . شاید بتوان علت آن را حضور یهودیان پرنفوذ در دستگاه حاکم دانست .
در حقیقت امپریالیسم فرانسوی از شصت سال پیش که فلسطین اشغال شد بیش از همه جانبدار طرف اسرائیلی بوده است و دردست یابی این رژیم به سلاحهای هسته ای، بیش از همه شرکتها و مؤسسات هسته‌ای فرانسوی (از جمله سنت گوبن و دسو) نقش اولیه را ایفا کرده اند .
گفتنی است که از دهة شصت همکاریهای اقتصادی،نظامی،فرهنگی و سیاسی میان دولت فرانسه و اسراییل (از زمان میتران تا سارکوزی) را به وضوح می توان مشاهده نمود به گونه ای که امروز صهیونیسم در فرانسه به یک از پایه های حکومتی فرانسه مبدل شده است.
در این بین نقش سازمانها و مؤسسات صهیونیستی در فرانسه بسیار پر اهمیت است به گونه ای که یک جریان اصلی حامی رزیم صهیونیستی است و از سوی دیگر با ابزاری کردن پدیده آنتی سمیتیسم (یهودستیزی)سعی دارد تا به هر قیمتی هر صدایی که در مخالفت با اشغال و استعمار فلسطین بیرون می آید،در نطفه خفه نمایند.
به وضوح می توان چنین حمایت بی چون و چرای پاریس از تل آویو را مشاهده کرد . امسال جشن شصتمین سال اعلام استقلال دولت اسرائیل بیش از همه در پاریس نموده پیدا کرده بود. در حالیکه نیروهای ارتش اسرائیل مشغول کشتار اهالی غزه بودند سیاستمداران فرانسوی زیرپای شیمون پرز فرش قرمز پهن کردند و از وی به عنوان چهره ای صلح طلب یاد کردند.
حال در این بین سکوت اروپایی ها بالاخص فرانسویها در کشتار اهالی غزه به معنای شراکت در استعمار نیست . از سوی دیگر خفقان حاکم بر جامعه فرانسوی در جهت ممانعت از انتقاد اسرائیل مسئله دیگری است که در این بین بسیار قابل توجه است .
در فرانسه کسانی که اقدامات رژیم صهیونیستی را مورد انتقاد قرار می دهند توسط مطبوعات و رسانه ها مورد حمله قرار گرفته و یا در صورت تصدی پستی مهم به اتهام اظهارات آنتی سمیتیک از کار برکنار می شوند . برونو گیگ یکی از مقامات بلند پایه دولتی که اخیرا رژیم صهیونیستی و نفوذ یهودیان در فرانسه را مورد انتقاد قرار داده بود ،به تازگی از کار برکنار شده است.
جالب آنست که بدانیم گیگ گفته بود :"در خصوص تروریسم که بیش از همه اسرائیل برازنده این نام است ،باید گفت این رژیم می تواندبه بسیاری از امتیازاتی که دارد مباهات نماید و مشوقان و حامیان غربی این رژیم نیز باید از اینکه ارتش این کشور چنین آسان و راحت می تواند کودکان را با موشکهای خود از بین ببرد ، به خود ببالد" .
در حقیقت می توان گفت کسی در فرانسه این حق ندارد که استعمار فلسطین را غیرقانونی و اقدامات اسراییل را نژادپرستانه ،غیرقانونی و استعماری بخواند.به نظر میرسد چنین روندی با روی کار آمدن سارکوزی و مواضع وی در خصوص کشورهای منطقه شدت یابد.
کمااینکه تا کنون نیز انتقادات زیادی را متوجه وی کرده است . خانم ایزابل کوتان ، حقوقدان فرانسوی با انتقاد ازحمایت ساکوزی از صهیونیسم می گوید:"سارکوزی به گونه ای از صهیونیسم حمایت می کند که تا مرحلة انتقاد از سایر ادیان نیز پیش رفته است".
به عقیده خانم کوتان، سارکوزی سیاستی اسلاموفوبی(تنفر از اسلام) را در فرانسه در پیش گرفته است،سیاستی که در راستای منافع صهیونیستی بوده و به آنان اجازه ادامه جنایات در فلسطین را می دهد."
سخنرانی اخیر سارکوزی در مراسم شام یکی از مهمترین سازمانهای صهیونیستی در فرانسه نیز در خصوص موضع فرانسه در قبال فلسطین و اسرائیل بسیار قابل توجه است. سارکوزی در این مراسم گفت: "امنیت اسرائیل یکی از مهمترین برنامه ها و اولویتهای فرانسه بوده و با جدیت آن را دنبال می کند.
بدون شک مواضع فرانسه در این خصوص(با توجه به آنکه این کشور دارای 5 میلیون مسلمان است)نمی تواند محدود به دیدگاههای شخصی یک فرد قرار گیرد و طبعا مخالفتهای بیشتری را در پی خواهد داشت .
گفته می‌شود تغییرات و چرخشهای ایجاد شده در سیاست خارجی سارکوزی بسیار گسترده تر و پیچیده تر از آنست که یتوان تصور کرد، اما مسئله ای که واضح و مبرهن می باشد آنست که وی ارزشهای کشوری همچون فرانسه را زیر سؤال برده و قطعاً فرانسویها آن را نخواهند پذیرفت.
همشهری امارات
